Sinhala Language & Literature

ගුත්තිල කාව්‍යය ජාතක පොතෙහි එන ගුත්තිල ජාතකය  වස්තු කොට ගෙන ලියවුණක් වුව ද, එය තවත් ජාතක කථාවක් පද්‍යට නැගීමක් නො වේ.රාජකීයකුගේ ආරාධනයෙන් ලියවුණ ද රාජ සභා ජීවිතය උත්කර්ෂයට නංවන අලංකාරවාදී, මධු වෘෂකයක් ද නො වේ මය. ගුත්තිල කාව්‍යය සම්භාව්‍ය සිංහල පද්‍ය සාහිත්‍යාවලියෙන් අපට හමු වන අතිසුගන්ධ පුෂ්ප මඤ්ජරිය සේ හැඳින්විය හැක්කේ එහි ලා උපයුක්ක කෙරෙමින් සංයෝජිත නාදරූපාවලිය ද, මැනවින් සුසංයෝග වී ඇති බැවිනි.සියවසක් පමණ කාලයක් තුළ ගුත්තිල කාව්‍යය නූතන සිංහල පාඨකයාට ඉදිරිපත් කළ විවාකයන් සිදු කෙළේ එහි රසානුභාවය නොසලකා ගුරු - ගෝල, ගැටුම් විමසීමයි. එමගින් ඔවුහු පාඨක රසාවේශය නො තකමින් ස්වකීය පණ්ඩිත්‍යය පමණක් වෙනත් හුවා දැක්වූහ.සිරි තිලකසිරි සූරීන්ගේ මේ නව පෙළ ගැස්ම හා අර්ථවත්තනය සංවේදී, පාඨකයා රසාවේශ කරවන්නක් මෙන් ම. කිවිසුරු වැත්තෑවේ හිමියන්ගේ ප්‍රතභා ශක්තියට සාධාරණය ඉටු කරන්නක් ද බව සතුටින් පැවසිය හැකිය. 

අලුත් ගතෙකි; අලුත් පිළිවෙළෙකි; අලුත් මතබෙහෙවි. මත අලුත් වුවද පෙරැ යෙදුම් මතැ නැගිණ. ඒ කෙසේ වුවත් මත බෙයට බොහෝ ඉඩ ඇති.හැකි තරම් නිවැරැදි කරන්නට තැත් කළ ද වරද නැති වුව පුදුමයෙකි; පුහුදුන් බැවිනි. දක්නා අප ද දක්වත් වා.හෙළු පද යෙදුමට බන්නෝ බොහෝ හ. සකරුණු බියෙකි. නිරණට මඟෙක් නැත් නම් කවර දෙවියන්ගේ පිහිට යැ? ඒ අතින් මෙතෙක් නොලද පිහිට ලබන එළි බිඳක් සපයා - ලන්නට යැ මෙ ගත සැපැයුණේ.මෙහි සියලු හිමි කම් අප සතු යැ. එහෙයින් මෙගත්හි දැක්වෙන කරුණු උපුටා - ගැන්ම නිය විරුදු වෙයි.
මුනිදාස කුමාරණතුංග

සිංහල භාෂාව හා සාහිත්‍යය නම් මෙම කෘතිය ආචාර්‍ය ජි. එස්. බී. සේනානායක මහතා විසින් රචනා කරණ ලද අතර ක්‍රිස්තුවර්ෂ ආරම්භයේ සිටම ආරම්භ වී වැඩුණු සිංහල සාහිත්‍යයක් සිංහලයා සතු වූ අතර සිංහල සාහිත්‍යයෙන් තෝරා ගත් සම්භාව්‍ය කෘති කිහිපයක් පිළිබදව ලුහුඩු විමසීමක් මෙම කෘතිය ඇසුරෙන් සිදු කෙරෙන අතර භාෂාවේ ආරම්භය හා විකාශය හැදින්වෙන ප්‍රමාණවත් කෘතියක් මෙතෙක් පළකරවා නොමැති කාළ වකවානුවක මෙවැනි කෘතියක් පළ කිරිම ඉතා විශිෂ්ට කාර්ය්‍යක් වන අතර සිංහල භාෂාව් පිළිබද අධ්‍යනය කරණු ලබන ඕනෑම කෙනෙකු හට ඉතා වටිනා කෘතියක් ලෙස හැදින්විය හැකිය.

විමලජෝති යතීන්ද්‍ර ප්‍රණීත නොනිවෙන පහන් සිළ කෘතිය මා දකින්නේ වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම සහෘද සංවාද ආස්වාදයෙහි අභිෂ්ට ඵලාගමයක් වශයෙනි. මානව මෛත්‍රියේ ආනුභාවය, ස්ත්‍රී පුරුෂ ප්‍රේමයේ මාධූර්ය, ස්භාව ධර්මයේ ආශ්චර්ය, යුද්ධයේ කෲරත්වය, දේශවාත්සල්‍යයේ මහිමය ආදිය අරභයා බණ්ඩාර ඇහැළියගොඩ කිවිඳුන් තුළ පහළව ගිය විවිධ විචිත්‍ර භාවමය අනුභූතීන් ආශ්‍රිත නිර්මාණාත්මක ඵල සම්පතක් වැනි මෙම කවි හා ගීත රචනා මංජරිය ඔහුගේ කාව්‍යමය ආධ්‍යාත්මයේ ප්‍රත්‍යක්ෂ පිළිබිඹුවක් වැන්න. බණ්ඩාරයන්ගේ එම කාව්‍යමය ආධ්‍යාත්මය හා විමලජෝති යතිවරයාණන්ගේ සුකුමාර මතික ආධ්‍යාත්මය අතර පවත්නා හෘදය සංවාදය නින්නාද වන 'නොනිවෙන පහන් සිළ' කෘතිය වූ කලී පූර්ව වාසනා ගුණ සම්පන්නයෙකුගේ නිර්මාණ අරබයා පූර්ව වාසනා ගුණ සම්පන්න සහෘදයෙකු ගැයූ රමණීය ආස්වාද උදානයක් ලෙස හැඳින්වීම කවර වරද ද?
කරුණාරත්න අමරසිංහ,
ජ්‍යේෂ්ඨ මාධ්‍යවේදී,
ප්‍රවීණ ලේඛක,