Sinhala Language & Literature

ගුත්තිල කාව්‍යය ජාතක පොතෙහි එන ගුත්තිල ජාතකය  වස්තු කොට ගෙන ලියවුණක් වුව ද, එය තවත් ජාතක කථාවක් පද්‍යට නැගීමක් නො වේ.රාජකීයකුගේ ආරාධනයෙන් ලියවුණ ද රාජ සභා ජීවිතය උත්කර්ෂයට නංවන අලංකාරවාදී, මධු වෘෂකයක් ද නො වේ මය. ගුත්තිල කාව්‍යය සම්භාව්‍ය සිංහල පද්‍ය සාහිත්‍යාවලියෙන් අපට හමු වන අතිසුගන්ධ පුෂ්ප මඤ්ජරිය සේ හැඳින්විය හැක්කේ එහි ලා උපයුක්ක කෙරෙමින් සංයෝජිත නාදරූපාවලිය ද, මැනවින් සුසංයෝග වී ඇති බැවිනි.සියවසක් පමණ කාලයක් තුළ ගුත්තිල කාව්‍යය නූතන සිංහල පාඨකයාට ඉදිරිපත් කළ විවාකයන් සිදු කෙළේ එහි රසානුභාවය නොසලකා ගුරු - ගෝල, ගැටුම් විමසීමයි. එමගින් ඔවුහු පාඨක රසාවේශය නො තකමින් ස්වකීය පණ්ඩිත්‍යය පමණක් වෙනත් හුවා දැක්වූහ.සිරි තිලකසිරි සූරීන්ගේ මේ නව පෙළ ගැස්ම හා අර්ථවත්තනය සංවේදී, පාඨකයා රසාවේශ කරවන්නක් මෙන් ම. කිවිසුරු වැත්තෑවේ හිමියන්ගේ ප්‍රතභා ශක්තියට සාධාරණය ඉටු කරන්නක් ද බව සතුටින් පැවසිය හැකිය. 

අලුත් ගතෙකි; අලුත් පිළිවෙළෙකි; අලුත් මතබෙහෙවි. මත අලුත් වුවද පෙරැ යෙදුම් මතැ නැගිණ. ඒ කෙසේ වුවත් මත බෙයට බොහෝ ඉඩ ඇති.හැකි තරම් නිවැරැදි කරන්නට තැත් කළ ද වරද නැති වුව පුදුමයෙකි; පුහුදුන් බැවිනි. දක්නා අප ද දක්වත් වා.හෙළු පද යෙදුමට බන්නෝ බොහෝ හ. සකරුණු බියෙකි. නිරණට මඟෙක් නැත් නම් කවර දෙවියන්ගේ පිහිට යැ? ඒ අතින් මෙතෙක් නොලද පිහිට ලබන එළි බිඳක් සපයා - ලන්නට යැ මෙ ගත සැපැයුණේ.මෙහි සියලු හිමි කම් අප සතු යැ. එහෙයින් මෙගත්හි දැක්වෙන කරුණු උපුටා - ගැන්ම නිය විරුදු වෙයි.
මුනිදාස කුමාරණතුංග